เปิดตำนาน...ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง

เรื่องราวหาดใหญ่

เปิดตำนาน...ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง | หาดใหญ่

22 สิงหาคม 2560 | 33,244

HatyaiFocus พาทุกคนมาเปิดตำนาน หนึ่งในมูลนิธิซึ่งก่อตั้งโดยชาวจีน อพยพย้ายมาตั้งรกรากกันที่หาดใหญ่ นั่นคือ มูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง) หนึ่งในมูลนิธิที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของชาวหาดใหญ่ ให้ความช่วยเหลือหลายด้าน เป็นมูลนิธิบรรเทาภัยแรก ๆ ที่ชาวหาดใหญ่นึกถึงเวลาประสบปัญหาได้รับความเดือดร้อน ทั้งช่วยเหลือสงเคราะห์ผู้ประสบภัยต่าง ๆ เช่น อัคคีภัย อุทกกภัย และวาตภัย มูลนิธิจะส่งเจ้าหน้าที่ออกไปให้การช่วยเหลือเบื้องต้นทันที ถ้ามีผู้บาดเจ็บจะนำส่งโรงพยาบาล ถ้ากรณีผู้เสียชีวิตไม่มีญาติก็จะนำไปยังที่สุสานมูลนิธิฯ มีเจ้าหน้าที่และอาสากู้ภัยช่วยเหลือตลอด 24 ชั่วโมง

ช่วยบ่ายของวันที่ฝนเพิ่งซาลงไป เรามีโอกาสไปที่มูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง) เพื่อตามหาข้อมูลจุดริเริ่มของการก่อตั้งมูลนิธิกัน ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์พบว่า เมืองสงขลา เจ้าเมืองเป็นคนจีนจึงสร้างบ้านแปลนเมืองแบบจีน หรือหากในตัวเมืองหาดใหญ่ ในอดีตมีชาวจีนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก เวลานั้นหาดใหญ่เพิ่งจัดตั้งเป็นเมืองใหม่ ๆ มีทั้งชาวไทย ชาวจีน และชาวมุสลิม ช่วยกันสร้างก่อร่างสร้างเมือง ประชากรส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในเมืองหาดใหญ่ ส่วนมากมีเชื้อสายจีน เพราะชาวจีนได้แต่งงานกับชาวไทยมีลูกหลานสืบสกุลต่อ ๆ กันมา ชาวจีนมักรวมตัวกันเป็นสมาคม ไม่นานก็พัฒนาเป็นมูลนิธิ มีภารกิจแตกต่างกันไป

สำหรับมูลนิธิท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง เริ่มต้นจากการรวมตัวกันเป็นชมรมดนตรีแต้จิ๋ว ชื่อวง เตี่ยเซียอิมเหง่าเสีย ช่วงแรกของการก่อตั้งมูลนิธิ ยังเป็นช่วงที่เมืองหาดใหญ่มีแหล่งการค้าแค่ถนนสามสาย คือ ถนนนิพันธ์อุทิศ 1 2 3 บริเวณมูลนิธิยังคงเป็นสวนยาง สวนผักและป่า ถนนยังเป็นถนนลูกรัง การคมนาคมมีเพียงจักรยานกับทางสำหรับคนเดินเท่านั้น จุดเริ่มต้นของมูลนิธิเริ่มเมื่อ 60 ปีที่แล้ว (พ.ศ. 2496) คหบดีท่านหนึ่ง นามว่า “เถ้าแก่บุญฮ่วน” (นายบุญฮ่วน แซ่โซว ยงเกียรติไพบูลย์) เปิดร้านจำหน่ายอุปกรณ์ไฟฟ้า ตะเกียงน้ำมันต่างๆ เช่น ตะเกียงเจ้าพายุ ตะเกียงแสงจันทร์ เตาน้ำมัน ทั้งจำหน่ายและรับซ่อม ยังมีจักรเย็บผ้าอุปกรณ์กีฬาต่าง ๆ ใช้ชื่อร้านว่า “มุยฮง” ตั้งอยู่เลขที่ 43 ถนนนิพัทธ์อุทิศ 1 และร้านบุญแสงจันทร์ อยู่ในละแวกใกล้เคียงกัน

ร้าน “มุยฮง” จำหน่ายอุปกรณ์ไฟฟ้า ตะเกียงน้ำมัน ของเถ้าแก่บุญฮ่วน

เถ้าแก่บุญฮ่วน

เถ้าแก่บุญฮ่วนเป็นคนรักเสียงดนตรี เพราะนอกจากท่านเปิดร้านค้าขายแล้วยังรวมตัวกับ กลุ่มเพื่อนรวมตัวกันเล่นดนตรีเป็นประจำที่ สมาคมแต้จิ๋วชื่อวง เตี่ยเซียอิมเหง่าเสีย วันหนึ่งเพื่อนเถ้าแก่มาคุยให้ฟังว่า ที่วัดอ่าวบัว ต.เกาะใหญ่ อ.ระโนด (ปัจจุบันเป็น อ.กระแสสินธุ์) จ.สงขลา มีพระสงฆ์องค์หนึ่งชื่อว่า “พ่อท่านยอด สุวัณโณ” เป็นพระเก่งทางวิปัสนากัมมัฏฐาน ท่านจึงสนใจจะเดินทางไปหาพ่อท่านยอด

ระหว่างการเดินทาง (ในสมัยนั้นต้องนั่งเรือจากสงขลาเป็นเวลา 1 คืน) มีชาวบ้านมารอรับนายบุญฮ่วนและเพื่อนถึงกลางน้ำ ชาวบ้านได้บอกว่าหลวงพ่อยอดให้มารับ พอนายบุญฮ่วน และเพื่อนได้พบและกราบหลวงพ่อยอดแล้ว หลวงพ่อท่านได้พูดขึ้นว่า “ฉันคอยเธอมาตั้งนานแล้ว” และได้พูดต่อไปว่า “เมื่อชาติที่แล้วเราเป็นพี่น้องกัน เคยสร้างกุศลร่วมกัน ถึงช้าไปก็ยังดี มีธุระจะฝากให้ทำต่อในวันหลัง”

ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อยอดหลายประการทำให้ เถ้าแก่บุญฮ่วน เกิดจิตศรัทธาและตั้งใจมาถามธุระต่อจากคราวที่แล้ว เมื่อมากราบพ่อท่านยอดที่วัดอ่าวบัว พ่อท่านจึงหลับตาแล้วเล่าประโยคสำคัญให้ฟังว่า "เมื่อชาติที่แล้ว พ่อท่านกับเถ้าแก่เป็นพี่น้องกัน ได้ติดตามพระอาจารย์ซึ่งเป็นพระเถระรูปหนึ่ง เพื่อช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก ผู้ประสบภัยต่าง ๆ รวมทั้งเก็บศพที่ไม่มีญาติหรือยากจน สำหรับตัวพ่อท่านเอง ได้สร้างวัดบูรณะวัดต่าง ๆ แล้ว แต่ยังไม่มีวัดที่ช่วยเหลือคนเหมือนพระอาจารย์เลย อยากให้เถ้าแก่ได้สร้างวัด"

เถ้าแก่บุญฮ่วน ถามว่า "จะเริ่มต้นสร้างวัดที่ช่วยเหลือผู้คนได้อย่างไร" พ่อท่านยอดตอบว่า "ไม่ต้องร้อนใจขอให้มีความตั้งใจ" เถ้าแก่บุญฮ่วนจึงเริ่มค้นหาไอเดียที่จะสร้างวัดอย่างที่พ่อท่านยอดตั้งใจ หลังจากไม่นานวันที่ 5 เมษายน 2497 พ่อท่านได้ถึงกาลมรณะ ทุกคนเสียใจมากช่วยกันจัดงานศพของพ่อท่านยอดอย่างยิ่งใหญ่

หลังจากนั้นไม่นานเถ้าแก่บุญฮ่วนและเพื่อน ๆ ได้เริ่มหาทุนก่อสร้างมูลนิธิ โดยรับจ้างบรรเลงดนตรีทุกประเภททุกงาน โดยไม่หักค่าใช้จ่าย เก็บไว้เป็นทุนก่อสร้างและซื้อที่ดิน ประจวบกับในช่วงนั้น นายไคเกีย แซ่เอี้ยว (เอี้ยววงษ์เจริญ) ได้บริจาคที่ดินให้แปลงหนึ่ง จำนวน 1 ไร่ 3 งาน 65 ตารางวา

ในการก่อสร้าง มูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง) ทุกคนหลังว่างจากงานก็มาช่วยขุดดินหิ้วปูนหิ้วทราย จนถึงปี พ.ศ. 2499 อาคารมูลนิธิก็เป็นรูปร่างขึ้น จากตอนแรกเป็นเพียงชมรม เตียเซียอิมเหง่าเสีย ก่อนเปลี่ยนชื่อเป็นมูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง) นั่นเอง